Suyun Hikâyesi - 2

Az sonra tabelanın önünden sapa bir yola girdik, girer girmez acayip heyecan duydum, derin bir iki kanyon karşılıyor sizi, kayalar o kadar heybetli güneş ışığının bir süre sonra kaybolduğunu görüyorsunuz.

                                                             Şeker Kanyonu giriş yolu

                                                                     Şeker Kanyonu yolu

15 dakika sonra yol artık tamamen arazi aracıyla ilerlemenin mümkün olduğu farklı bir hal aldı. Arazi aracıyla kanyonun başına kadar geldik. Çamurlu yollardan ve derelerden geçiyorsunuz. Ana kaynak (şimşir) merkezinin olduğu kanyona geldiğimizde ise doğanın gücü ve enerjisine hayran kaldım. Kanyon içerisinde çalışan iki işçimizi alıp diğer istasyona gideceğimiz belirtildi. Siz burada bekleyin isterseniz işçileri alıp gelelim dediler. Kanyonun içerisine girmek istedim, ilk önce şaka yapıyorum sandılar, şansıma iki adet tulum olduğunu da öğrendim, bu fırsatı kaçırmam dedim. Şimşir kaynağına erişebilmek için 800 metre kadar akıntıya karşı yürüyorsunuz. İnanılmaz bir su debisi var, su buz gibi, kanyonun enerjisi ise gerçekten müthiş.

                                                                                   Şimşir merkezine doğru kanyonun görünümü

Kanyonda yürüdükçe gün ışığı iyice azaldı, daha büyük kaya parçaları yolumuza çıkmaya ve su seviyesi yükselmeye başladı. Biz bence kolay olan otomasyon işini yapıyoruz diye düşündüm bir an… Bir süre sonra bir şef mühendis, bir teknik elemanımız ve iki hat isçimize ulaştık. Bulundukları yerde telefon hattı yoktu, en yakın hastane 40 km uzaklıktaydı...

                                                                                      Şimşir Merkezi

İlgili incelemelerimiz sonrasında İncebacaklar Köyünde öğle yemeği yiyeceğimiz belirtildi, buradan başka yemek yiyecek bir yer olmadığı, kasabaya gidene kadar geç olacağını öğrendim. Kanyonda o su debisine karşı yürümek gerçekten ciddi güç gerektiriyordu, iyice acıkmıştım ne diyeyim!

Köyde bir yüzünde yılların derin çizgilerinin hissedildiği ancak yaşına rağmen dinç yaşlı bir teyzenin işlettiği yerde alabalık molası vereceğimizi öğrendik ve “kaşarlı mantarlı alabalık” önerisi aldık. Teyze alabalığı canlı olarak gözünüzün önünde seçiyor ve ayıklanmış bir şekilde servis ediyor. Beni ilk kez görünce sohbet ettik, oğlunu doğuda şehit vermiş, kanyona gelen ziyaretçilerle ekonomik olarak ayakta kaldıklarını belirtti.

                                                                                  İncebacaklar Köyü – Kanyon Balıkçısı

2.Bölüm Sonu